Addax
Addax nasomaculatus
foto gemaakt in Beekse Bergen Hilvarenbeek 07-06-2018
Addax Addax nasomaculatus
De addax (Addax nasomaculatus) is een opmerkelijke antilopesoort met een fascinerende geschiedenis en uiterlijke kenmerken die haar uniek maken in het uitgestrekte landschap van de Sahara. Dit dier, dat oorspronkelijk in een groot deel van de Sahara en de omliggende Sahel voorkwam, heeft zich perfect aangepast aan een leven in extreme omstandigheden. Vroeger strekte haar leefgebied zich uit van Mauritanië en Westelijke Sahara tot aan Egypte en Soedan, maar de soort is nu grotendeels verdwenen uit haar oorspronkelijke verspreidingsgebied. De addax onderscheidt zich door haar opvallende, lange en spiraalvormig gedraaide hoorns die bij zowel mannetjes als vrouwtjes aanwezig zijn, hoewel die van de mannetjes robuuster zijn. De zandkleurige vacht verandert met de seizoenen, in de zomer is deze lichter, bijna wit, wat helpt bij het weerkaatsen van de zon, terwijl de vacht in de winter donkerder wordt, tot een grijsbruine tint. Daarnaast valt de kenmerkende witte vlek op de neus en de mond, samen met de witte manen op de hals en de schouders, meteen op. De brede, platte hoeven zijn een perfecte aanpassing aan het lopen over zand, waardoor het dier niet wegzakt.
De addax wordt vaak verward met andere woestijnbewoners, zoals de algazel en de sabelantilope, maar er zijn duidelijke verschillen. De algazel, die helaas in het wild is uitgestorven, heeft lange, slanke, s-vormige hoorns en een overwegend witte vacht. De sabelantilope, die vooral in savannes voorkomt, heeft daarentegen zwarte hoorns die sterk naar achteren buigen en is een veel robuustere verschijning met een donkerbruine tot zwarte vacht en een opvallende witte buik. Waar de addax primair zandkleurig is en spiraalvormige hoorns heeft, zijn de hoorns van de algazel en de sabelantilope respectievelijk s-vormig en naar achteren gebogen. De sabelantilope is veel zwaarder en groter dan de addax. Het primaire verschil is dat de addax een echte woestijnbewoner is, terwijl de andere twee soorten, ofschoon ze droogtebestendig zijn, van nature meer geassocieerd worden met halfwoestijngebieden en savannes.
De huidige status van de addax is kritiek. Door onbeperkte jacht voor haar vlees en hoorns, gecombineerd met verlies van leefgebied door menselijke activiteiten en klimaatverandering, is de populatie enorm gedaald. De Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) classificeert de soort als ernstig bedreigd, met slechts een handjevol individuen dat nog in het wild leeft, voornamelijk in Niger en Tsjaad. Een recentere schatting van de populatie ligt tussen de 3 en 10 volwassen individuen, wat haar een van de zeldzaamste zoogdieren ter wereld maakt. Er zijn echter wel succesvolle herintroductieprojecten in Tunesië en Marokko die enige hoop bieden voor de toekomst van de soort. De addax staat symbool voor de fragiele biodiversiteit van de Sahara en de urgente noodzaak van natuurbescherming in deze kwetsbare regio.
Deze soort heb ik het laatst in Beekse Bergen gezien en gefotografeerd op 07-06-2018.
Deze soort is ook bekend onder de naam(en) Mendesantilope
Deze soort heb ik gezien in | Beekse Bergen
