Parmawallaby
Notamacropus parma
foto gemaakt in Eindhoven Zoo (voorheen Dierenrijk) 26-05-2025
Parmawallaby Notamacropus parma
De Parmawallaby (Notamacropus parma) is een relatief kleine, schuwe wallabysoort die oorspronkelijk voorkomt in de vochtige bossen van het oostelijke deel van New South Wales, Australië. Lange tijd werd gedacht dat de soort uitgestorven was, totdat in de jaren zestig van de vorige eeuw een populatie werd ontdekt op Kawau Island, Nieuw-Zeeland, waar ze in de 19e eeuw waren geïntroduceerd. Later werden ook weer kleine populaties in hun oorspronkelijke habitat in Australië gevonden.
Qua herkenbaarheid is de Parmawallaby een compact gebouwd dier met een lichaamslengte van ongeveer 45 tot 55 cm en een staart die even lang of iets langer is. Ze wegen tussen de 3 en 6 kg. De vacht is aan de bovenzijde bruingrijs en aan de onderzijde lichter van kleur, vaak met een rossige tint op de buik. Een subtiel, maar kenmerkend kenmerk is de donkere streep die vaak over de rug loopt. Ze kunnen worden verward met andere kleine wallabysoorten, zoals de Tammarwallaby (Notamacropus eugenii) of de Pademelon (Thylogale spp.), maar de Parmawallaby is doorgaans kleiner en slanker dan de Tammarwallaby en mist de duidelijke bleke heupstreep die sommige Pademelons hebben.
Wat betreft de bedreiging staat de Parmawallaby geclassificeerd als "gevoelig" (Near Threatened) op de Rode Lijst van de IUCN. De populaties in Australië zijn klein en versnipperd, en ze worden bedreigd door habitatverlies, predatie door geïntroduceerde roofdieren zoals vossen en wilde katten, en concurrentie met vee. De populatie op Kawau Island, hoewel geïntroduceerd, heeft bijgedragen aan het behoud van de soort en dient als een belangrijke genetische reserve.
Deze soort heb ik het laatst in Eindhoven Zoo gezien en gefotografeerd op 26-05-2025.
Deze soort heb ik gezien in | Eindhoven Zoo
