Blauwe ekster
Cyanopica cooki
foto gemaakt in Avifauna Alphen a/d Rijn 16-06-2025
Blauwe ekster Cyanopica cooki
De Blauwe ekster, wetenschappelijk bekend als Cyanopica cooki, is een vogelsoort die behoort tot de familie van de kraaiachtigen. Vroeger werd gedacht dat deze soort een ondersoort was van de Aziatische blauwe ekster, maar nu wordt hij beschouwd als een aparte soort, die uitsluitend in het westelijke en centrale deel van het Iberisch Schiereiland voorkomt.
De Blauwe ekster heeft een voorkeur voor open bossen, boomgaarden, olijfgaarden en kurkeikbossen. De vogel is een zeer sociale verschijning en leeft in grote, luidruchtige groepen die het hele jaar door bij elkaar blijven. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun blauwe verenkleed, dat sterk contrasteert met hun zwarte kop. Ze hebben een kenmerkende roze-bruine tot grijze borst en buik en een lange, blauwe staart. De snavel en poten zijn zwart. Ze bewegen zich behendig tussen de takken en hun vlucht is sierlijk, met een kenmerkende golfbeweging. Hun dieet bestaat voornamelijk uit eikels, zaden, vruchten, insecten en kleine reptielen.
Wat betreft vergelijkbare soorten, wordt de Blauwe ekster vaak verward met andere kraaiachtigen. In zijn verspreidingsgebied zijn er weinig andere soorten die een dergelijke blauwe kleur in hun verenkleed hebben, met uitzondering van de Aziatische blauwe ekster (Cyanopica cyanus). De Aziatische blauwe ekster heeft een vergelijkbaar uiterlijk, maar is iets groter en de onderzijde van het lichaam is grijzer. Buiten deze verwante soorten zijn er geen andere vergelijkbare soorten die verwarring kunnen veroorzaken. De vogel wordt zelden verward met andere, nauw verwante kraaiachtigen zoals de Zwarte kraai (Corvus corone) of de Ekster (Pica pica), die beide een volledig zwart-wit verenkleed hebben. De unieke combinatie van een helderblauwe staart en vleugels met een zwarte kop maakt de vogel zeer gemakkelijk te herkennen.
De huidige status van de Blauwe ekster is positief. De soort wordt door de Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) geclassificeerd als 'Niet Bedreigd' (Least Concern). De populatie is groot en stabiel, en de dieren hebben zich goed aangepast aan de veranderingen in hun leefgebied, inclusief door de mens gecreëerde landschappen. Er is geen sprake van significante bedreigingen op grote schaal, hoewel lokaal habitatverlies door de urbanisatie een uitdaging kan vormen. De vogel wordt als geheel niet bedreigd. Het is wel van belang om het leefgebied en de gezondheid van de populaties te blijven monitoren om de status in de toekomst te garanderen.
Deze soort heb ik het laatst in Avifauna gezien en gefotografeerd op 16-06-2025.
Deze soort heb ik gezien in | Avifauna
