Berberaap
Macaca sylvanus
foto gemaakt in Ouwehands Dierenpark Rhenen 01-04-2019
Berberaap Macaca sylvanus
De Berberaap, wetenschappelijk bekend als Macaca sylvanus, is een fascinerende primatensoort en de enige makaak die buiten Azië voorkomt. Zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied bevindt zich in de gematigde bossen en berggebieden van het Atlasgebergte in Marokko en Algerije, maar er is ook een kleine, geïntroduceerde populatie op de rots van Gibraltar in Zuid-Europa. De Berberaap is een relatief robuuste apensoort zonder staart. Hij heeft een dikke, wollige, geelbruine tot grijsbruine vacht, die hem beschermt tegen de koude wintertemperaturen in de bergen. Kenmerkend zijn de krachtige ledematen, een lichtroze gezicht en, bij volwassen mannetjes, een imposante kop met een brede snuit. Met een lengte van ongeveer 60 tot 75 centimeter en een gewicht tot 15 kilogram is het een van de grootste makaaksoorten. De Berberaap is een omnivoor die zich voedt met een breed scala aan voedsel, waaronder bladeren, wortels, insecten en vruchten. Hij is een zeer sociaal dier en leeft in troepen die tot wel 60 individuen kunnen tellen, met een complexe hiërarchie en gedragspatronen.
Wat betreft vergelijkbare soorten, is de Berberaap uniek in zijn verspreidingsgebied en wordt hij zelden verward met andere apensoorten in Noord-Afrika en Europa. Zijn staartloosheid en dichte vacht onderscheiden hem direct van andere makaaksoorten, die voornamelijk in Azië voorkomen en een staart hebben, zoals de Java-aap (Macaca fascicularis) en de Rhesus-makaak (Macaca mulatta). De Java-aap heeft bijvoorbeeld een slankere lichaamsbouw en een relatief lange staart, terwijl de Rhesus-makaak een kenmerkend rood gezicht en achterste heeft. Hoewel de Berberaap in het wild niet naast andere makaaksoorten voorkomt, kan de kleine populatie in Gibraltar soms verward worden met andere primaten die elders worden gehouden, maar in het wild is de soort door zijn unieke uiterlijk en staartloosheid direct te herkennen.
De huidige status van de Berberaap is zeer zorgwekkend. De soort wordt door de Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) geclassificeerd als 'Bedreigd' (Endangered). De populatie in Marokko en Algerije is in de afgelopen decennia sterk gedaald, voornamelijk als gevolg van ontbossing, habitatverlies en illegale handel in jonge apen voor de huisdierenmarkt of voor straatfotografie. De populatie in Gibraltar is weliswaar stabiel en groeit zelfs, maar dit is een kleine, geïsoleerde populatie die een genetische bottleneck kent. De bedreigingen voor de wilde populaties in Noord-Afrika zijn significant en vragen om internationale bescherming. Beschermingsprogramma's en herbebossingsprojecten zijn essentieel om het voortbestaan van deze unieke primatensoort te waarborgen.
Deze soort heb ik het laatst in Ouwehands gezien en gefotografeerd op 19-06-2024.
Deze soort is ook bekend onder de naam(en) Magot
Deze soort heb ik gezien in | Apenheul | Ouwehands
