Beerkoeskoes
Ailurops ursinus
foto gemaakt in Pairi Daiza België 23-06-2025
Beerkoeskoes Ailurops ursinus
De Beerkoeskoes, wetenschappelijk bekend als Ailurops ursinus, is een opvallend en relatief onbekend buideldier dat tot de familie van de koeskoezen behoort. Deze soort is endemisch op het Indonesische eiland Sulawesi en enkele naburige eilanden, waar hij voornamelijk leeft in de luwte van tropische regenwouden. De Beerkoeskoes is een boombewoner die het grootste deel van zijn leven in de boomtoppen doorbrengt. De naam 'beerkoeskoes' is afgeleid van zijn opvallende uiterlijk dat doet denken aan een kleine beer. De vogel is herkenbaar aan zijn dichte, wollige, donkergrijze tot zwarte vacht en zijn relatief korte snuit. Met een gewicht van ongeveer 7 kilogram en een lengte van 60 centimeter, is het een van de grootste buideldieren van Indonesië. De sterke, grijpende staart is onmisbaar voor het klimmen en zorgt ervoor dat hij gemakkelijk door de boomtoppen kan bewegen. De oren zijn klein en de ogen groot en naar voren gericht, wat helpt bij het waarnemen in het donker. Hoewel het dier overdag actief is, wordt het vaak 's morgens en 's avonds het meest gezien. Het dieet bestaat voornamelijk uit bladeren, knoppen en vruchten, wat hem een herbivoor maakt.
Wat betreft vergelijkbare soorten, wordt de Beerkoeskoes vaak verward met andere buideldieren in de regio, met name de kleine verwante soorten zoals de Gevlekte koeskoes (Spilocuscus maculatus). De Gevlekte koeskoes is echter kleiner en heeft een gevlekte vacht, die vaak wit met roodbruine of zwarte vlekken is. Bovendien heeft de Gevlekte koeskoes een langere staart en een slanker lichaam. Er is ook de Dwergkoeskoes (Strigocuscus celebensis), die ook op Sulawesi voorkomt maar veel kleiner is en een slankere bouw heeft. Buiten de directe verwanten kan de Beerkoeskoes oppervlakkig gezien worden aangezien voor een Goodfellowboomkangoeroe (Dendrolagus goodfellowi) vanwege zijn vergelijkbare bouw, maar deze komt voornamelijk in Papoea-Nieuw-Guineese voor. De combinatie van zijn forse postuur, donkere vacht en de specifieke habitat maakt de Beerkoeskoes relatief eenvoudig te onderscheiden van andere inheemse buideldieren.
De huidige status van de Beerkoeskoes is zorgwekkend. De Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) classificeert de soort als 'Kwetsbaar' (Vulnerable). De belangrijkste bedreiging voor deze soort is het verlies van leefgebied door grootschalige ontbossing voor landbouw, mijnbouw en houtkap. Ondanks dat het dier nog in diverse beschermde gebieden voorkomt, neemt de populatie af. Daarnaast wordt er lokaal op de Beerkoeskoes gejaagd voor consumptie en de traditionele geneeskunde. Het behoud van het tropische regenwoud op Sulawesi is van cruciaal belang voor het voortbestaan van deze unieke soort, en natuurbeschermingsorganisaties werken aan initiatieven om het leefgebied te beschermen en de jacht te verminderen.
Deze soort heb ik het laatst in Pairi Daiza gezien en gefotografeerd op 23-06-2025.
Deze soort heb ik gezien in | Pairi Daiza
