Dwerg ezel

foto gemaakt in Zoo Duisburg Duitsland 30-03-2024

Dwerg ezel

De dwergezel, ook wel Mediterrane miniatuurezel genoemd, vindt zijn oorsprong op Sicilië en Sardinië, waar ze traditioneel werden ingezet als lastdieren op smalle bergpaden en in de landbouw. Tegenwoordig zijn ze vrij zeldzaam in hun oorspronkelijke leefgebied door de opkomst van machines en voertuigen. Gelukkig heeft import, met name naar de Verenigde Staten, ervoor gezorgd dat het ras wereldwijd bewaard is gebleven en nu ook in landen als Nederland voorkomt.

Dwergezels zijn, zoals de naam al aangeeft, kleine ezels, met een maximale schofthoogte van ongeveer 91 centimeter. Ze zijn stevig gebouwd en hebben de typische kenmerken van een ezel: lange oren, korte manen en een staart met een pluim aan het uiteinde, vergelijkbaar met een koeienstaart. Hun vacht kan verschillende kleuren hebben, maar een donkere rug- en schouderstreep is vaak aanwezig. In tegenstelling tot paarden hebben ezels rechte hoeven die goed zijn aangepast aan rotsachtig terrein. Ze zijn ook bekend om hun oplettendheid en voorzichtigheid; ze vluchten niet snel bij gevaar, maar analyseren de situatie en verdedigen zich indien nodig.

In vergelijking met andere ezelsoorten onderscheiden dwergezels zich voornamelijk door hun geringe formaat. Grotere rassen kunnen een schofthoogte van 1.20 meter of meer bereiken. Wat betreft de bedreigingsstatus, de oorspronkelijke wilde Nubische ezel waar de dwergezel van afstamt, is kwetsbaar. Hoewel de dwergezel zelf als huisdierras wereldwijd wordt gehouden, zijn ze in hun oorspronkelijke gebieden bijna uitgestorven door de afnemende behoefte aan hun werkcapaciteiten. Er is geen specifieke bedreigingsstatus voor de gedomesticeerde dwergezel, maar hun aantal is wel afgenomen in de streken waar ze van oudsher voorkwamen.

Deze soort heb ik het laatst in Zoo Duisburg gezien en gefotografeerd op 30-03-2024.

Deze soort heb ik gezien in | Zoo Duisburg